O książce: rok / Wciąż nie rozumiem, jak to się stało. I nie ma na to żadnego wyjaśnienia w świecie, w którym wciąż żyję. Chociaż teraz już pojawiły się wątpliwości: czy jestem tu w całości? Czy po drugiej stronie płótna nie został jakiś kawałek mnie, który pochłonął mnie wraz z ubraniami, butami i nawałem chronicznych chorób? Tak, drogi czytelniku, dokładnie tak się stało! Muskając z rozkoszą usta, obrazy wsysały mnie jak supermocny odkurzacz wsysający dużą drobinę kurzu. I zanim się zorientowałem, znalazłem się w płóciennym świecie pachnącym farbą olejną. (Zakolstovy jest z „za płótna”. Proszę nie mylić tego z odludziem!)